گرانول‌سازها نقش بسیار مهمی در فرآیند بازیافت ضایعات صنعتی ایفا می‌کنند و با تبدیل این ضایعات به گرانول، آن‌ها را دوباره به چرخه تولید باز می‌گردانند. این کار علاوه بر صرفه‌جویی در منابع اولیه و کاهش هزینه‌های تولید، به حفظ محیط زیست نیز کمک شایانی می‌کند.

انواع اصلی ضایعات صنعتی که می‌توانند توسط دستگاه گرانول‌ ساز  پردازش و بازیافت شوند، به شرح زیر هستند:

 1. ضایعات پلاستیکی: 

ضایعات پلاستیکی از رایج‌ترین موادی هستند که توسط گرانول‌سازها پردازش می‌شوند. انواع مختلفی از پلاستیک‌ها قابلیت گرانول‌سازی دارند و پس از این فرآیند، می‌توانند به عنوان ماده اولیه در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گیرند. از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

 پلی اتیلن (PE): 

 پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE):** مانند بطری‌های شیر و مواد شوینده، لوله‌ها و ظروف پلاستیکی.

پلی اتیلن با چگالی پایین (LDPE):** مانند کیسه‌های پلاستیکی، فیلم‌های بسته‌بندی و پوشش‌های عایق.

پلی اتیلن خطی با چگالی پایین (LLDPE):** در فیلم‌های کشاورزی، نایلون و برخی کیسه‌های پلاستیکی.

 

پلی پروپیلن (PP):  مانند ظروف مواد غذایی، قطعات خودرو، الیاف نساجی و لوازم خانگی.

پلی استایرن (PS):  در ساخت ظروف یکبار مصرف، اسباب بازی و عایق‌ها.

پلی اتیلن ترفتالات (PET): عمدتاً بطری‌های نوشیدنی و ظروف مواد غذایی.

پلی وینیل کلراید (PVC):  در ساخت لوله‌ها، پروفیل‌های درب و پنجره، کابل‌ها و روکش‌ها.

آکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS):  در ساخت قطعات لوازم خانگی، خودرو و اسباب بازی.

 

 فرآیند گرانول‌سازی ضایعات پلاستیکی: 

این فرآیند معمولاً شامل مراحل زیر است:

1.  جمع‌آوری و تفکیک: ضایعات پلاستیکی بر اساس نوع پلیمر و رنگ جداسازی می‌شوند.

2.  خرد کردن (آسیاب):  ضایعات به قطعات کوچکتر (پرک) تبدیل می‌شوند.

3.  شستشو و خشک کردن:  برای حذف آلودگی‌ها و ناخالصی‌ها، پرک‌ها شسته و خشک می‌شوند.

4.  ذوب و اکسترود:  پرک‌های تمیز و خشک شده وارد دستگاه اکسترودر شده و ذوب می‌شوند.

5.  گرانول‌سازی:  مذاب پلاستیک از دای (قالب) عبور کرده و به صورت رشته‌ای یا عدسی شکل در می‌آید و سپس برش داده می‌شود تا گرانول‌ها تولید شوند. (روش‌های رشته‌ای، عدسی/واتر رینگ و هوا خشک از متداول‌ترین روش‌های گرانول‌سازی هستند).

 2. ضایعات لاستیکی: 

ضایعات لاستیکی، به ویژه تایرهای فرسوده، حجم عظیمی از زباله‌ها را تشکیل می‌دهند و بازیافت آن‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. گرانول‌سازها می‌توانند لاستیک‌های فرسوده را به گرانول لاستیک تبدیل کنند که در صنایع مختلفی کاربرد دارد.

 فرآیند گرانول‌سازی ضایعات لاستیکی: 

1.  جمع‌آوری: تایرهای فرسوده و سایر ضایعات لاستیکی جمع‌آوری می‌شوند.

2.  خرد کردن:  لاستیک‌ها در چندین مرحله خرد می‌شوند تا به قطعات کوچکتر تبدیل شوند.

3.  جداسازی:  سیم‌های فلزی (طوقه) و الیاف پارچه‌ای از لاستیک جدا می‌شوند.

4.  گرانول‌سازی:  قطعات لاستیکی خالص شده وارد گرانول‌ساز شده و به گرانول‌های با اندازه‌های مختلف تبدیل می‌شوند. این گرانول‌ها می‌توانند به پودر لاستیک نیز تبدیل شوند.

 

 کاربردهای گرانول و پودر لاستیک: 

* تولید کفپوش‌های ورزشی و صنعتی

* مواد افزودنی در آسفالت (آسفالت لاستیکی)

* تولید محصولات لاستیکی جدید (مانند گلگیر خودرو، زیره‌های کفش)

* استفاده در بتن سبک

* به عنوان سوخت جایگزین در برخی صنایع.

 

 3. ضایعات فلزی (به خصوص فلزات نرم و سیم و کابل): 

اگرچه تمرکز اصلی گرانول‌سازها بر پلیمرها و لاستیک است، اما در برخی موارد و با استفاده از تجهیزات خاص (مثل دستگاه‌های گرانول‌ساز کابل)، می‌توان سیم و کابل‌های حاوی فلزات (مانند مس و آلومینیوم) را نیز پردازش کرد. در این فرآیند، پوسته پلاستیکی یا لاستیکی از سیم فلزی جدا شده و فلز به صورت خالص یا گرانولیزه شده (در صورت نیاز) بازیافت می‌شود. این فرآیند اغلب شامل مراحل خرد کردن، آسیاب، جداسازی مکانیکی (مثل جداسازهای بادی یا لرزشی) برای تفکیک فلز از پوشش غیرفلزی است.

 

نکته مهم: 

گرانول‌سازهای پلاستیک و لاستیک معمولاً با یکدیگر متفاوت هستند و برای مواد مختلف طراحی شده‌اند. کیفیت گرانول تولیدی به عواملی مانند تمیزی ضایعات اولیه، نوع دستگاه گرانول‌ساز و کنترل دقیق فرآیند بستگی دارد. گرانول‌های بازیافتی معمولاً نسبت به گرانول‌های نو از کیفیت پایین‌تری برخوردارند اما به دلیل صرفه اقتصادی و زیست محیطی، کاربرد گسترده‌ای پیدا کرده‌اند.

 

دستگاه گرانول‌ساز نقش حیاتی و تحول‌آفرینی در آینده بازیافت پلاستیک ایفا می‌کند. این دستگاه‌ها با تبدیل ضایعات پلاستیکی به دانه‌های کوچک و یکنواخت (گرانول)، مواد اولیه قابل استفاده مجدد را برای صنایع مختلف فراهم می‌کنند و به این ترتیب، به سمت اقتصاد چرخشی و کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی گام برمی‌دارند.

 

 چرا دستگاه گرانول‌ساز آینده بازیافت پلاستیک را تغییر می‌دهد؟ 

 

تبدیل ضایعات به مواد اولیه با ارزش:  دستگاه گرانول‌ساز پلاستیک‌های ضایعاتی مانند بطری‌ها، کیسه‌ها، قطعات صنعتی و… را خرد، شستشو و سپس ذوب کرده و به دانه‌های گرانول تبدیل می‌کند. این گرانول‌ها، همانند مواد اولیه دست‌نخورده، می‌توانند در تولید محصولات جدید پلاستیکی مورد استفاده قرار گیرند. این امر ارزش افزوده بالایی به ضایعات می‌بخشد و انگیزه‌های اقتصادی برای بازیافت را تقویت می‌کند.

 

 کاهش ضایعات و دورریز: با استفاده از دستگاه گرانول‌ساز، نرخ دورریز مواد اولیه به شدت کاهش می‌یابد. پسماندها به چرخه تولید بازگردانده می‌شوند و از دفن زباله یا سوزاندن پلاستیک‌ها که آسیب‌های زیست‌محیطی جدی به دنبال دارد، جلوگیری می‌شود.

 

 کاهش مصرف منابع بکر : با بازیافت پلاستیک و تولید گرانول، نیاز به تولید پلاستیک از منابع نفتی کاهش می‌یابد. این امر به حفظ منابع طبیعی و کاهش مصرف انرژی در فرآیند تولید کمک می‌کند.

 

 انعطاف‌پذیری در تولید:  گرانول‌ها به دلیل شکل یکنواخت و استاندارد خود، در دستگاه‌های تزریق پلاستیک، اکسترودرها و سایر ماشین‌آلات صنعتی به راحتی قابل استفاده هستند. این انعطاف‌پذیری به تولیدکنندگان اجازه می‌دهد تا طرح‌های متنوع‌تری از محصولات پلاستیکی را با استفاده از مواد بازیافتی تولید کنند.

 

 اقتصاد چرخشی و توسعه پایدار: دستگاه گرانول‌ساز جزء جدایی‌ناپذیر اقتصاد چرخشی است که در آن مواد به جای دور انداختن، در یک حلقه بسته به طور مداوم بازیافت و مورد استفاده مجدد قرار می‌گیرند. این رویکرد به توسعه پایدار کمک کرده و اثرات منفی صنعت پلاستیک بر محیط زیست را به حداقل می‌رساند.

 

 کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی:  پلاستیک‌ها صدها سال در طبیعت باقی می‌مانند و مشکلات زیست‌محیطی جدی از جمله آلودگی خاک و آب، آسیب به حیات وحش و انتشار ریزپلاستیک‌ها را به وجود می‌آورند. دستگاه گرانول‌ساز با تسهیل بازیافت، به طور مستقیم به کاهش این آلودگی‌ها کمک می‌کند.

 

 مراحل کلی بازیافت پلاستیک با دستگاه گرانول‌ساز: 

 

1.  جمع‌آوری و جداسازی:  ضایعات پلاستیکی جمع‌آوری و بر اساس نوع پلاستیک (PET، HDPE، PP و…) تفکیک می‌شوند.

2.  شستشو و پاک‌سازی:  پلاستیک‌ها برای از بین بردن آلودگی‌ها و ناخالصی‌ها شستشو داده می‌شوند.

3.  آسیاب کردن (خرد کردن):  پلاستیک‌های تمیز شده توسط دستگاه آسیاب به قطعات کوچک‌تر (پرک) تبدیل می‌شوند.

4.  گرانول‌سازی:  پرک‌های پلاستیکی وارد دستگاه گرانول‌ساز می‌شوند. در این دستگاه، پلاستیک‌ها ذوب شده و از طریق یک دای (قالب) به شکل رشته‌های بلند خارج می‌شوند. سپس این رشته‌ها توسط تیغه‌های برش به دانه‌های کوچک و یکنواخت (گرانول) تبدیل می‌شوند.

5.  سرد کردن و بسته‌بندی:  گرانول‌های داغ سرد شده و برای استفاده در صنایع مختلف بسته‌بندی می‌شوند.

 چالش‌ها و آینده دستگاه‌های گرانول‌ساز: 

 

با وجود مزایای فراوان، چالش‌هایی نیز در زمینه بازیافت پلاستیک و استفاده از دستگاه‌های گرانول‌ساز وجود دارد، از جمله:

 مصرف انرژی:  دستگاه‌های گرانول‌ساز به مقدار قابل توجهی انرژی برای ذوب و فرآوری پلاستیک نیاز دارند. تلاش‌ها برای تولید دستگاه‌های کم‌مصرف‌تر ادامه دارد.

کیفیت گرانول بازیافتی: با هر بار بازیافت، ممکن است کیفیت پلاستیک کمی کاهش یابد. تحقیقات برای بهبود فرآیندهای بازیافت و تولید گرانول با کیفیت بالاتر در حال انجام است.

تفکیک و آلودگی:  تفکیک صحیح پلاستیک‌ها در مبدأ و کاهش آلودگی‌ها (مانند برچسب‌ها، باقی‌مانده غذا و…) همچنان یک چالش مهم است که بر کیفیت گرانول نهایی تأثیر می‌گذارد.

با این حال، پیشرفت‌ها در تکنولوژی، از جمله توسعه دستگاه‌های گرانول‌ساز هوشمندتر، با قابلیت پردازش انواع مختلف پلاستیک و افزایش کیفیت گرانول تولیدی، نوید آینده‌ای روشن‌تر برای بازیافت پلاستیک را می‌دهد. دستگاه گرانول‌ساز یک ابزار کلیدی در حرکت به سمت جهانی پایدارتر و با پسماند کمتر است.

دستگاه گرانول ساز

دستگاه گرانول ساز

 

تولید گرانول با استفاده از دستگاه گرانول‌ساز، به ویژه در صنعت بازیافت پلاستیک، می‌تواند نقش بسیار مهمی در افزایش سودآوری کسب‌وکارها ایفا کند. در ادامه به جنبه‌های اقتصادی این موضوع می‌پردازیم:

 

1. کاهش هزینه‌های مواد اولیه:

 بازیافت ضایعات:  یکی از مهمترین مزایای اقتصادی تولید گرانول، امکان استفاده مجدد از ضایعات پلاستیکی و نایلون است. به جای خرید مواد اولیه گران قیمت، می‌توان با فرآوری ضایعات، گرانول با کیفیتی تولید کرد که به طور قابل توجهی هزینه‌های تولید را کاهش می‌دهد.

 کاهش دورریز:  دستگاه‌های گرانول‌ساز مدرن، به خصوص انواع رشته‌ای، دارای دورریز بسیار کمی هستند. پسماندهای به وجود آمده در فرآیند تولید را می‌توان دوباره به عنوان مواد اولیه مورد استفاده قرار داد که این امر تاثیر بسزایی در کاهش هزینه‌ها و افزایش سوددهی دارد.

 

 2. ارزش افزوده و ایجاد بازارهای جدید:  

 تبدیل ضایعات به محصول با ارزش : ضایعات پلاستیکی که پیش از این ارزش اقتصادی کمی داشتند، با فرآیند گرانول‌سازی به محصولی با ارزش افزوده بالا (گرانول) تبدیل می‌شوند. این گرانول‌ها به عنوان ماده اولیه در صنایع مختلفی مانند تولید قطعات خودرو، لوازم خانگی و سایر محصولات پلاستیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

 تنوع محصولات:  گرانول‌ها می‌توانند در اندازه‌ها و اشکال مختلف تولید شوند که این امر امکان پاسخگویی به نیازهای متنوع بازار و ایجاد بازارهای جدید را فراهم می‌کند.

 قابلیت صادرات:  گرانول‌های بازیافتی، به ویژه در کشورهایی مانند ترکیه و عراق، خریداران عمده‌ای دارند. این قابلیت صادرات می‌تواند منبع درآمد قابل توجهی برای کسب‌وکارها باشد.

 

 3. افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های عملیاتی:

 
 اتوماسیون فرآیند: دستگاه‌های گرانول‌ساز پیشرفته، فرآیند تولید را تا حد زیادی خودکار می‌کنند. این اتوماسیون نیاز به نیروی انسانی را کاهش داده و راندمان تولید را بالا می‌برد. 

 بهبود جریان مواد: گرانول‌ها به دلیل شکل یکنواخت و کروی خود، به راحتی جریان می‌یابند که این امر به بهبود فرآیندهای تولیدی و کاهش زمان توقف خط تولید کمک می‌کند.

 کاهش گرد و غبار: تولید گرانول به جای پودر، گرد و غبار را کاهش می‌دهد که منجر به بهبود کیفیت هوا در محیط کار و کاهش مشکلات سلامتی برای کارکنان می‌شود.

 استفاده 24 ساعته:  بسیاری از دستگاه‌های گرانول‌ساز قابلیت کارکرد 24 ساعته را دارند که این مزیت به افزایش ظرفیت تولید و در نتیجه افزایش سود کمک می‌کند.

 

 4. افزایش کیفیت محصول نهایی: 

یکنواختی و چگالی بالا: گرانول‌سازی باعث یکنواختی اندازه و شکل ذرات و همچنین افزایش چگالی آنها می‌شود. این ویژگی‌ها کیفیت محصول نهایی پلاستیکی را بهبود می‌بخشند.

 بهبود خواص مکانیکی:  گرانول‌های با کیفیت می‌توانند به تولید محصولاتی با خواص مکانیکی بهتر منجر شوند که این امر به افزایش رضایت مشتری و سهم بازار کمک می‌کند.

 

 5. ملاحظات مهم برای سودآوری: 

 انتخاب دستگاه مناسب:  انتخاب دستگاه گرانول‌ساز با کیفیت و مناسب با نیازهای تولید، از اهمیت بالایی برخوردار است. جنس سیلندر و ماردون به عنوان قلب دستگاه، نقش کلیدی در راندمان تولید و سودآوری ایفا می‌کنند. عدم توجه به کیفیت این قطعات می‌تواند منجر به ضررهای سنگین شود.

 ظرفیت تولید:  هرچه ظرفیت تولید دستگاه بالاتر باشد، پتانسیل کسب درآمد بیشتر است.

 مدیریت هزینه‌ها:  محاسبه دقیق هزینه‌های تولید شامل سوله، کارگر، مواد اولیه، حمل و نقل، برق و … برای برآورد سود واقعی ضروری است.

 طرح توجیهی:  تهیه یک طرح توجیهی جامع و اصولی که شامل تحلیل هزینه‌ها، مزیت‌های رقابتی، فرآیند تولید و تحلیل ریسک‌ها باشد، برای راه‌اندازی و توسعه کسب‌وکار تولید گرانول بسیار مهم است.

 دانش و تجربه: سود واقعی در این صنعت در گرو دانش، تجربه، انتخاب‌های آگاهانه و تلاش بی‌وقفه است. مشورت با متخصصان و افراد باتجربه نیز می‌تواند در تصمیم‌گیری صحیح و جلوگیری از ضررهای احتمالی بسیار مفید باشد.

 

در مجموع، سرمایه‌گذاری در تولید گرانول با استفاده از دستگاه گرانول‌ساز می‌تواند یک فرصت اقتصادی بسیار سودآور باشد، به خصوص با توجه به افزایش تقاضا برای پلاستیک‌های بازیافتی و حمایت‌های دولتی از طرح‌های بازیافتی. با این حال، موفقیت در این حوزه نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، انتخاب تجهیزات مناسب و مدیریت صحیح فرآیندها است.

 

دستگاه گرانول‌ساز نقش بسیار مهمی در کاهش ضایعات صنعتی، به ویژه ضایعات پلاستیکی، ایفا می‌کند. این دستگاه با تبدیل ضایعات به ماده‌ای قابل استفاده مجدد (گرانول)، به روش‌های مختلفی به حفظ محیط زیست و صرفه‌جویی در منابع کمک می‌کند:

 

۱. بازیافت و کاهش زباله:

تبدیل ضایعات پلاستیکی: گرانول‌ساز، ضایعات پلاستیکی را که در حالت عادی به عنوان زباله دور ریخته می‌شوند، به دانه‌های ریز و یکنواخت به نام گرانول تبدیل می‌کند. این گرانول‌ها سپس می‌توانند به عنوان مواد اولیه برای تولید محصولات پلاستیکی جدید مورد استفاده قرار گیرند.
کاهش دفن زباله: با بازگرداندن ضایعات پلاستیکی به چرخه تولید، حجم زباله‌هایی که باید دفن یا سوزانده شوند به شدت کاهش می‌یابد. این امر به کاهش آلودگی خاک، آب و هوا کمک می‌کند و از پر شدن سریع‌تر محل‌های دفن زباله جلوگیری می‌کند.

 

۲. صرفه‌جویی در منابع طبیعی:

کاهش مصرف مواد اولیه بکر: تولید گرانول از ضایعات پلاستیکی، نیاز به استخراج و فرآوری مواد اولیه جدید (مانند نفت و گاز طبیعی که منبع اصلی تولید پلاستیک هستند) را کاهش می‌دهد. این امر به حفظ منابع طبیعی محدود کره زمین کمک می‌کند.
صرفه‌جویی در انرژی: فرآیند تولید محصولات از گرانول‌های بازیافتی معمولاً انرژی کمتری نسبت به تولید از مواد اولیه بکر مصرف می‌کند. این صرفه‌جویی در انرژی نیز به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و اثرات زیست‌محیطی کمک می‌کند.

 

۳. کاهش آلودگی و اثرات زیست‌محیطی:

 

کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای: با کاهش نیاز به تولید مواد اولیه جدید و مصرف کمتر انرژی، انتشار دی‌اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه‌ای که در فرآیندهای صنعتی تولید می‌شوند، کاهش می‌یابد.

کاهش آلودگی آب و خاک: جمع‌آوری، پردازش و بازیافت ضایعات پلاستیکی از طریق گرانول‌سازی، از رهاسازی این مواد در طبیعت و آلودگی آب‌ها و خاک جلوگیری می‌کند.

 

۴. افزایش بهره‌وری و سودآوری:

 

کاهش هزینه‌های تولید: استفاده از گرانول‌های بازیافتی به عنوان جایگزین مواد اولیه گران‌تر، می‌تواند هزینه‌های تولید را برای صنایع کاهش دهد.

ایجاد ارزش افزوده: ضایعات پلاستیکی که پیش از این بی‌ارزش یا کم‌ارزش بودند، با تبدیل به گرانول، ارزش اقتصادی پیدا می‌کنند و می‌توانند در بازار به فروش برسند. این امر انگیزه‌ای برای جمع‌آوری و بازیافت بیشتر ضایعات ایجاد می‌کند.

یکنواختی مواد اولیه: گرانول‌ها به دلیل شکل و اندازه یکنواخت خود، استفاده از آن‌ها را در دستگاه‌های تولیدی آسان‌تر می‌کنند و به بهبود کیفیت محصول نهایی کمک می‌کنند.

 

نحوه عملکرد کلی گرانول‌ساز:

 

به طور کلی، فرآیند گرانول‌سازی شامل مراحل زیر است:

خرد کردن: ضایعات پلاستیکی بزرگ ابتدا خرد می‌شوند.

شستشو و خشک کردن: مواد خرد شده شسته و خشک می‌شوند تا ناخالصی‌ها از بین بروند.

ذوب و فشرده‌سازی: مواد پلاستیکی ذوب شده و تحت فشار قرار می‌گیرند.

شکل‌دهی و برش: مواد مذاب به شکل رشته‌های نازک یا سایر اشکال دلخواه درآمده و سپس توسط کاتر برش داده می‌شوند تا به گرانول تبدیل شوند.

خنک‌سازی: گرانول‌های داغ خنک می‌شوند.

 

با توجه به مزایای فوق، دستگاه گرانول‌ساز ابزاری حیاتی در اقتصاد دایره‌ای و مدیریت پایدار ضایعات صنعتی، به ویژه در صنعت پلاستیک، محسوب می‌شود.

صنعت پلاستیک به گرانول‌ساز نیاز اساسی دارد، چرا که گرانول‌ها نقش ماده اولیه کلیدی را در تولید محصولات پلاستیکی ایفا می‌کنند. دلایل اصلی این نیاز را می‌توان در چند بخش خلاصه کرد:


۱. ماده اولیه استاندارد و کارآمد

 

گرانول در واقع شکل دانه دانه و هم اندازه پلیمرها است. این شکل خاص باعث می‌شود:

 

حمل و نقل آسان‌تر: گرانول‌ها به دلیل شکل یکنواخت و دانه دانه، به راحتی قابل حمل و نقل و ذخیره سازی هستند و از هدر رفتن مواد در حین انتقال جلوگیری می‌کنند.

تغذیه بهتر دستگاه‌ها: دستگاه‌های تولید پلاستیک مانند اکسترودرها و دستگاه‌های قالب‌گیری تزریقی، برای کارکرد بهینه نیاز به ماده اولیه‌ای با جریان پذیری و یکنواختی بالا دارند. گرانول این ویژگی‌ها را فراهم می‌کند.

 

کاهش گرد و غبار: استفاده از گرانول به جای پودر پلاستیک، میزان گرد و غبار را در محیط کار کاهش می‌دهد که هم برای سلامت کارگران مفید است و هم از آلودگی خط تولید جلوگیری می‌کند.

 


۲. بازیافت و اقتصاد چرخشی

 

خط تولید دستگاه گرانول ساز و بازیافت گرانول

 

خط تولید دستگاه گرانول ساز و بازیافت گرانول

 

یکی از مهمترین دلایل نیاز به گرانول‌ساز، بازیافت ضایعات پلاستیکی است. دستگاه‌ گرانول‌ساز یا اکسترودر، ضایعات پلاستیکی (مانند بطری‌ها، فیلم‌ها و قطعات پلاستیکی دورریخته شده) را جمع آوری، تمیز، ذوب و سپس به گرانول تبدیل می‌کنند. این فرآیند مزایای زیادی دارد:

 

حفاظت از محیط زیست: با تبدیل ضایعات به گرانول و استفاده مجدد از آن‌ها، میزان زباله‌های پلاستیکی که به طبیعت وارد می‌شوند به شدت کاهش می‌یابد.

صرفه جویی اقتصادی: گرانول‌های بازیافتی معمولاً ارزان‌تر از مواد اولیه نو هستند. استفاده از آن‌ها به کاهش هزینه‌های تولید محصولات پلاستیکی کمک می‌کند.

کاهش مصرف منابع طبیعی: بازیافت پلاستیک، نیاز به استخراج و فرآوری مواد اولیه جدید (مانند نفت و گاز) را کم می‌کند.

 


۳. افزایش کیفیت و خواص محصولات

 

فرآیند گرانول‌سازی به بهبود خواص مکانیکی و فیزیکی پلاستیک کمک می‌کند. گرانول‌ساز می‌تواند پلاستیک‌های مختلف را با هم ترکیب کرده یا افزودنی‌های لازم را به آن‌ها اضافه کند تا خواص مورد نظر (مانند استحکام، انعطاف پذیری، مقاومت در برابر حرارت یا رنگ) در محصول نهایی ایجاد شود. این یکنواختی در ترکیب، باعث تولید محصولات با کیفیت‌تر و با عملکرد بهتر می‌شود.


۴. تنوع در تولید

 

با استفاده از گرانول‌های مختلف، می‌توان طیف وسیعی از محصولات پلاستیکی را تولید کرد. گرانول‌ها در انواع مختلفی مانند پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی استایرن، PVC و پلی کربنات تولید می‌شوند که هر کدام خواص منحصر به فرد خود را دارند و برای کاربردهای خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرند (مانند بسته‌بندی، قطعات خودرو، لوله‌ها، اسباب‌بازی و تجهیزات پزشکی).


نتیجه گیری :

در مجموع، گرانول‌سازها ستون فقرات صنعت پلاستیک محسوب می‌شوند، چرا که هم تولید اولیه پلاستیک را تسهیل و بهینه می‌کنند و هم نقشی حیاتی در بازیافت و پایداری محیط زیست ایفا می‌کنند.

ماشین‌آلات اکستروژن (Extrusion Machines) یکی از ستون‌های اصلی صنعت پلاستیک هستند که در تولید طیف وسیعی از محصولات پلیمری نقش حیاتی ایفا می‌کنند. این ماشین‌ها با ذوب و شکل‌دهی مواد پلاستیکی (معمولاً به صورت گرانول) به وسیله فشار و عبور از یک قالب (Die)، محصولات طویل با مقطع ثابت تولید می‌کنند.

فرآیند اکستروژن به طور کلی شامل مراحل زیر است:

 

1- تغذیه (Feeding): مواد اولیه پلاستیک (گرانول یا پودر) از طریق یک قیف (Hopper) وارد سیلندر اکسترودر می‌شوند.

 

2- انتقال و ذوب (Melting and Conveying): در داخل سیلندر، یک یا دو مارپیچ (Screw) دوران می‌کنند. این مارپیچ‌ها مواد را به سمت جلو حرکت می‌دهند و همزمان با اعمال حرارت از طریق هیترهای الکتریکی و اصطکاک ناشی از چرخش مارپیچ، مواد شروع به ذوب شدن و یکنواخت شدن می‌کنند.

 

3- فشردگی و همگن‌سازی (Compression and Homogenization): با پیشروی مواد در طول مارپیچ، فشار و دما افزایش می‌یابد و مواد به طور کامل ذوب و مخلوط می‌شوند تا یک مذاب همگن و یکنواخت حاصل شود.

 

4- شکل‌دهی (Shaping): مذاب پلیمری پس از عبور از یک صفحه مشبک (Screen Changer) و یک صفحه سرعت‌شکن (Breaker Plate) که به حذف ناخالصی‌ها و یکنواخت کردن جریان کمک می‌کنند، وارد قالب (Die) می‌شود. قالب، شکل نهایی محصول را تعیین می‌کند.

 

5- خنک‌کاری و برش (Cooling and Cutting): محصول اکسترود شده پس از خروج از قالب، وارد سیستم خنک‌کننده (معمولاً حمام آب یا هوای خنک) می‌شود تا شکل خود را حفظ کرده و سفت شود. در نهایت، محصول به طول‌های مورد نظر برش داده شده یا به صورت رول جمع‌آوری می‌شود.

 


اجزای اصلی دستگاه اکسترودر:

1- قیف (Hopper): محل ورود مواد اولیه به دستگاه.

 

2- سیلندر (Barrel): محفظه‌ای استوانه‌ای که ماردون در آن قرار می‌گیرد و هیترهای حرارتی برای ذوب مواد در اطراف آن نصب شده‌اند.

 

3- ماردون/مارپیچ (Screw): قلب اکسترودر است که وظیفه انتقال، ذوب، فشردگی و همگن‌سازی مواد را بر عهده دارد. طراحی ماردون (تعداد گام‌ها، عمق شیارها، نسبت طول به قطر) نقش مهمی در کیفیت محصول نهایی دارد.

 

4- هیترها (Heaters): المنت‌های حرارتی که در اطراف سیلندر قرار گرفته و به ذوب مواد کمک می‌کنند.

 

5- ترموکوپل‌ها و سیستم کنترل دما (Thermocouples and Temperature Control System): برای اندازه‌گیری و کنترل دقیق دما در بخش‌های مختلف سیلندر.

 

6- موتور و گیربکس (Motor and Gearbox): نیروی محرکه لازم برای چرخش ماردون را فراهم می‌کنند.

 

7- صافی (Screen Changer) و صفحه سرعت‌شکن (Breaker Plate): برای فیلتر کردن ناخالصی‌ها و ایجاد جریان یکنواخت مذاب قبل از ورود به قالب.

 

8- قالب (Die): قطعه‌ای است که به مذاب پلیمری شکل نهایی محصول را می‌دهد. طراحی قالب به نوع محصول (لوله، پروفیل، فیلم، ورق) بستگی دارد.

 

9- سیستم خنک‌کننده (Cooling System): برای تثبیت شکل محصول پس از خروج از قالب.

 

10- سیستم کشنده (Haul-off/Puller): برای کشیدن محصول با سرعت ثابت از قالب.

 

11- سیستم برش یا جمع‌کننده (Cutter/Winder): برای برش محصول به طول‌های مشخص یا رول کردن آن.


انواع ماشین‌آلات اکستروژن:

ماشین‌های اکستروژن را می‌توان بر اساس معیارهای مختلفی دسته‌بندی کرد:

۱. بر اساس تعداد مارپیچ:

اکسترودرهای تک مارپیچ (Single Screw Extruders):

رایج‌ترین نوع اکسترودر.

ساختار ساده‌تر و هزینه کمتر.

مناسب برای پلیمرهایی که نیازی به اختلاط پیچیده ندارند (مانند پلی‌اتیلن، پلی‌پروپیلن).

دارای یک ماردون واحد که مواد را به جلو هل می‌دهد.

معمولاً در تولید لوله، پروفیل، فیلم و ورق کاربرد دارند.

اکسترودرهای دو مارپیچ (Twin Screw Extruders):

دارای دو ماردون که در داخل سیلندر دوران می‌کنند.

همسوگرد (Co-rotating): هر دو مارپیچ در یک جهت دوران می‌کنند.

قابلیت اختلاط عالی و همگن‌سازی بسیار خوب مواد.

مناسب برای کامپاندینگ (ترکیب پلیمرها با افزودنی‌ها، فیلرها و رنگدانه‌ها)، تولید مستربچ‌ها و پردازش پلیمرهای حساس به دما.

دارای قابلیت گازگیری (Venting) برای حذف رطوبت و فرار از مواد.

ناهمسوگرد (Counter-rotating): مارپیچ‌ها در جهت مخالف یکدیگر دوران می‌کنند.

توانایی ایجاد فشار بالا و کنترل دقیق‌تر فرآیند.

بیشتر در تولید پروفیل‌های PVC و محصولاتی که نیاز به فشردگی بالا دارند، کاربرد دارند.

مناسب برای پردازش مواد با ویسکوزیته بالا و حساس به حرارت.


مناطق مارپیچ:

ناحیه تغذیه (Feed Zone): مواد خشک از قیف وارد شده و فشرده می‌شوند.

 

ناحیه فشرده‌سازی/انتقال (Compression Zone/Transition Zone): حجم آزاد بین پره‌های مارپیچ کاهش می‌یابد و مواد شروع به ذوب شدن می‌کنند.

 

ناحیه اندازه‌گیری/مترینگ (Metering Zone): مواد کاملاً مذاب و همگن شده و تحت فشار ثابت به سمت جلو حرکت می‌کنند تا با دبی ثابت از قالب خارج شوند.


سیستم گرمایش/سرمایش (Heating/Cooling System):

 

 

هیتربندها (Heater Bands): المنت‌های حرارتی الکتریکی که به دور سیلندر و قالب بسته می‌شوند تا دمای لازم برای ذوب و حفظ دمای مذاب را تأمین کنند.

 

فن‌ها یا سیستم‌های خنک‌کننده (Cooling Fans or Systems): برای کنترل دقیق دما و جلوگیری از افزایش بیش از حد دما (به خصوص در ناحیه تغذیه و در مواردی که گرمای اصطکاکی زیاد است).

گیربکس (Gearbox): سرعت چرخش موتور را کاهش داده و گشتاور را افزایش می‌دهد تا مارپیچ با سرعت و قدرت لازم بچرخد.

 

موتور محرک (Drive Motor): نیروی لازم برای چرخش مارپیچ را فراهم می‌کند (معمولاً موتورهای الکتریکی DC یا AC با اینورتر).

 

صفحه مشبک یا صافی (Breaker Plate/Screen Pack): در انتهای سیلندر و قبل از قالب قرار می‌گیرد. این صفحه مشبک مذاب را یکنواخت کرده، ذرات ناخالص را فیلتر می‌کند و فشار مذاب را به سمت عقب افزایش می‌دهد.

 

آداپتور (Adapter): قطعه‌ای که سیلندر را به قالب متصل می‌کند و مسیر جریان مذاب را فراهم می‌آورد.

 

قالب (Die): مهمترین بخش اکسترودر برای شکل‌دهی نهایی محصول. قالب دارای روزنه‌ای با سطح مقطع مورد نظر محصول نهایی است. طراحی قالب بر روی کیفیت سطح، ابعاد نهایی و نرخ تولید تأثیر بسزایی دارد.

 

سیستم کنترل (Control System): شامل PLC، نمایشگر لمسی (HMI)، سنسورهای دما و فشار، و کنترل‌کننده‌های PID برای نظارت و تنظیم دقیق پارامترهای فرآیند (دما، سرعت مارپیچ، فشار و…).

 

تجهیزات جانبی (Downstream Equipment): پس از خروج محصول از قالب، مجموعه‌ای از تجهیزات برای تکمیل فرآیند نیاز است:

 

وان وکیوم یا مخزن کالیبراسیون (Vacuum Tank/Calibration Tank): برای تثبیت ابعاد و خنک کردن اولیه محصول (به خصوص در تولید لوله و پروفیل).

 

وان خنک‌کننده (Cooling Tank): برای خنک کردن کامل محصول با آب.

 

کشنده (Haul-off/Puller): دستگاهی که محصول را با سرعت ثابت و کنترل‌شده از قالب خارج می‌کند.

 

کاتر یا اره (Cutter/Saw): برای برش محصول به طول‌های دلخواه.

 

وایندر یا کلاف‌پیچ (Winder): برای پیچیدن محصولات منعطف مانند فیلم یا شلنگ به صورت کلاف یا رول.

 


تفاوت‌های کلیدی اکسترودرهای تک مارپیچ و دو مارپیچ:

 

اکسترودر دو مارپیچ

اکسترودر تک مارپیچ

انواع اکسترودر

2

1

تعداد مارپیچ

عالی (به خصوص در نوع همسوگرد)

خوب تا متوسط

قابلیت اختلاط

عالی

محدود (اغلب نیاز به دو دستگاه پشت سر هم)

کارایی در کامپاندینگ

بیشتر (در نوع همسوگرد به سرعت بالا نیاز است)

کمتر

حساسیت به دما

پیچیده‌تر و دقیق‌تر

ساده‌تر

کنترل فرآیند

کامپاندینگ، مستربچ، PVC، بازیافت

تولید پروفیل، لوله، فیلم، ورق، بازیافت

کاربرد اصلی

بیشتر

کمتر

هزینه

عالی (به خصوص در نوع همسوگرد) محدود یا بدون قابلیت گازگیری

گازگیری

 

۲. بر اساس جهت چرخش مارپیچ‌ها (در اکسترودرهای دو مارپیچ):

 

1- همسوگرد (Co-rotating): مارپیچ‌ها در یک جهت می‌چرخند.

2- ناهمسوگرد (Counter-rotating): مارپیچ‌ها در جهت مخالف یکدیگر می‌چرخند.

 

۳. بر اساس نوع محصول:

 

1- اکسترودر لوله‌ساز (Pipe Extruder): برای تولید انواع لوله (آب، فاضلاب، برق، گازی).

2- اکسترودر پروفیل‌ساز (Profile Extruder): برای تولید انواع پروفیل (در و پنجره UPVC، نوارهای پلاستیکی، قطعات صنعتی).

3- اکسترودر فیلم‌دمشی (Blown Film Extruder): برای تولید فیلم‌های پلاستیکی (نایلون، سلفون، کیسه‌های زباله).

4- اکسترودر ورق‌ساز (Sheet Extruder): برای تولید ورق‌های پلاستیکی (ورق‌های مورد استفاده در ترموفرمینگ، ورق‌های ساختمانی).

5- اکسترودر گرانول‌ساز (Pelletizing Extruder): برای تولید گرانول از مواد بازیافتی یا مواد اولیه خام (به عنوان خط تولید اولیه مواد پلاستیکی).

6- اکسترودر روکش سیم و کابل (Wire and Cable Coating Extruder): برای روکش‌دهی سیم‌ها و کابل‌ها با عایق پلیمری.

 

۴. بر اساس دما:

 

1- اکسترودر سرد (Cold Extruder): فرآیند در دمای پایین‌تر یا دمای اتاق انجام می‌شود. کاربرد در صنایع دارویی، آرایشی و بهداشتی، و برخی خمیرها.

2- اکسترودر گرم (Hot Extruder): فرآیند با اعمال حرارت برای ذوب کامل مواد انجام می‌شود که رایج‌تر است.

 


کاربردهای ماشین‌آلات اکستروژن:

ماشین‌آلات اکستروژن در صنایع مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرند، از جمله:

صنعت پلاستیک:

تولید انواع لوله و اتصالات (آب، فاضلاب، برق، گاز، آبیاری)

تولید پروفیل‌های در و پنجره UPVC

تولید فیلم‌های بسته‌بندی، کشاورزی، کیسه‌های زباله

تولید ورق‌های پلاستیکی برای ترموفرمینگ (ظروف یکبار مصرف، قطعات خودرو)

تولید فیلامنت‌های چاپ سه‌بعدی

تولید کامپاندها و مستربچ‌های پلیمری

بازیافت پلاستیک و تولید گرانول بازیافتی

 

صنایع غذایی:

تولید ماکارونی، غلات صبحانه، اسنک‌ها، غذای حیوانات خانگی.

تولید خمیرها و پوره میوه.

 

صنایع لاستیک:

تولید نوارهای آب‌بندی، پروفیل‌های لاستیکی، شیلنگ‌ها، روکش سیم و کابل.

 

صنایع فلز:

اکستروژن فلزات برای تولید پروفیل‌های آلومینیومی، سیم و میلگرد.

 

صنایع دارویی و شیمیایی:

تولید قرص، کپسول، کرم، چسب، رزین.


مزایای فرآیند اکستروژن:

 

تولید پیوسته و حجم بالا: امکان تولید مداوم محصولات در مقیاس صنعتی.

اقتصادی بودن: هزینه تولید نسبتاً پایین در مقایسه با سایر روش‌های شکل‌دهی.

انعطاف‌پذیری بالا: قابلیت تولید طیف وسیعی از اشکال و مقاطع پیچیده با تعویض قالب.

کمترین ضایعات: فرآیند کارآمدی است که ضایعات مواد را به حداقل می‌رساند.

بهبود خواص مکانیکی: در برخی موارد، فرآیند اکستروژن می‌تواند به بهبود خواص مکانیکی محصول نهایی کمک کند.

 


معایب فرآیند اکستروژن:

 

هزینه اولیه بالا: سرمایه‌گذاری اولیه برای خرید دستگاه و قالب‌ها می‌تواند زیاد باشد.

محدودیت در اشکال پیچیده سه‌بعدی: برای تولید قطعات با اشکال بسیار پیچیده و غیریکنواخت، اکستروژن مناسب نیست و روش‌هایی مانند تزریق پلاستیک ترجیح داده می‌شوند.

کنترل دقیق دما: نیاز به کنترل بسیار دقیق دما در طول فرآیند، به خصوص برای پلیمرهای حساس به حرارت.

آسیب پذیری به حرارت: برخی مواد پلیمری در دمای بالا ممکن است دچار تخریب حرارتی شوند.

با توجه به این موارد، ماشین‌آلات اکستروژن ابزارهای قدرتمندی در تولید صنعتی هستند و شناخت انواع و کاربردهای آن‌ها برای فعالان و علاقه‌مندان به صنعت پلاستیک ضروری است.


  پارامترهای کلیدی در فرآیند اکستروژن:

 

دما (Temperature Profile): کنترل دقیق دمای هر منطقه از سیلندر و قالب برای ذوب مناسب و جلوگیری از تخریب حرارتی پلیمر حیاتی است.

 

سرعت مارپیچ (Screw Speed): بر دبی خروجی، میزان برش (Shear Rate) و همگن‌سازی مذاب تأثیر می‌گذارد.

 

فشار مذاب (Melt Pressure): فشار در نقاط مختلف سیستم، به خصوص قبل از قالب، نشان‌دهنده پر بودن سیلندر و کیفیت اکستروژن است.

 

میزان برش (Shear Rate): نیروی برشی که مذاب در اثر حرکت مارپیچ و عبور از قالب تجربه می‌کند. برش بیش از حد می‌تواند منجر به تخریب پلیمر شود.

 

نسبت L/D (Length-to-Diameter Ratio): طول موثر مارپیچ به قطر آن. نسبت‌های L/D بالاتر (مثلاً 30:1 یا 36:1) زمان ماند طولانی‌تر و همگن‌سازی بهتری را فراهم می‌کنند.

 

ظرفیت تولید (Throughput): میزان محصول تولیدی در واحد زمان (معمولاً کیلوگرم بر ساعت).

 


 ملاحظات در انتخاب و خرید ماشین‌آلات اکستروژن:

 

نوع ماده اولیه (Polymer Type): اکسترودر باید برای فرآوری پلیمرهای مورد نظر (PE, PP, PVC, PET, PA, PC و…) مناسب باشد. هر پلیمر نیاز به طراحی خاص مارپیچ و پروفیل دمایی دارد.

 

کاربرد نهایی (Product Application): نوع محصول نهایی (لوله، ورق، فیلم، پروفیل، گرانول) نوع اکسترودر و تجهیزات جانبی را تعیین می‌کند.

 

ظرفیت تولید مورد نیاز (Required Throughput): اندازه و قدرت اکسترودر بر اساس ظرفیت تولید مورد انتظار انتخاب می‌شود.

 

کیفیت محصول (Product Quality): دقت در کنترل پارامترها برای دستیابی به کیفیت سطح، دقت ابعادی و خواص مکانیکی مطلوب.

 

مصرف انرژی (Energy Consumption): راندمان موتور، سیستم گرمایش و خنک‌کننده بر مصرف انرژی کلی تأثیر می‌گذارد.

 

قابلیت اطمینان و دوام (Reliability & Durability): کیفیت ساخت اجزا و قطعات برای طول عمر ماشین اهمیت دارد.

 

خدمات پس از فروش و پشتیبانی (After-Sales Service & Support): دسترسی به قطعات یدکی و خدمات فنی برای نگهداری و تعمیرات.

 

استانداردهای ایمنی (Safety Standards): دستگاه باید مطابق با استانداردهای ایمنی روز دنیا باشد.


نتیجه‌گیری:

 

ماشین‌آلات اکستروژن دستگاه‌های پیچیده‌ای هستند که نیاز به دانش فنی عمیق در زمینه مهندسی پلیمر، مکانیک و کنترل دارند. انتخاب، راه‌اندازی و بهینه‌سازی این ماشین‌ها برای تولید محصولات با کیفیت و کارآمدی بالا، مستلزم درک دقیق از تمامی جنبه‌های فرآیند و اجزای سیستم است.

دستگاه کمپرسور چگونه کار میکند؟

دستگاه کمپرسور، یک ماشین مکانیکی است که برای فشرده‌سازی و انتقال گازها استفاده می‌شود. این دستگاه‌ها در صنایع مختلف و کاربردهای خانگی مورد استفاده قرار می‌گیرند. نحوه کارکرد کمپرسور بستگی به نوع آن (کمپرسور پیستونی، اسکرو، روتاری، و…) دارد، اما اصول کلی کار تمامی کمپرسورها به شرح زیر است:

 

نحوه کار کمپرسور

1.  ورود گاز: 

– گاز (عموماً هوا) از طریق ورودی کمپرسور وارد می‌شود. در برخی از کمپرسورها، هوای محیط به صورت مستقیم جذب می‌شود.

2.  فشرده‌سازی گاز: 

–  کمپرسور پیستونی: 
– از یک پیستون استفاده می‌کند که در داخل سیلندر حرکت می‌کند. با حرکت پیستون به سمت پایین، فشار در سیلندر کاهش می‌یابد و گاز از طریق دریچه ورودی به سیلندر وارد می‌شود. سپس با حرکت پیستون به سمت بالا، گاز فشرده و از طریق دریچه خروجی خارج می‌شود.

–  کمپرسور اسکرو: 
– از دو روتور مارپیچی (یا اسکرو) استفاده می‌کند. با چرخش روتورها، هوای موجود بین آن‌ها فشرده می‌شود و به سمت خروجی هدایت می‌گردد.

–  کمپرسور روتاری: 
– شامل دو روتور است که به صورت موازی در حال چرخش هستند. این روتورها باعث فشرده‌سازی هوا در یک فضای محدود می‌شوند.

 

3.  کاهش دما: 

– گاز فشرده‌شده معمولاً داغ است. برای کاهش دما، کمپرسور معمولاً دارای یک سیستم خنک‌کننده است که به کاهش حرارت کمک می‌کند.

 

4. خروج گاز:

– گاز فشرده و خنک شده از طریق دریچه خروجی کمپرسور منتقل می‌شود. بسته به کاربرد، این گاز می‌تواند به تجهیزات مختلف ارسال یا ذخیره شود.

 

انواع کمپرسور

 

1. کمپرسور پیستونی:

– مناسب برای فشارهای بالا و ظرفیت‌های کلان.
– دارای اجزای متحرک بیشتری و لرزش بالاتر.

 

2.  کمپرسور اسکرو: 

– عملکردی پایدارتر و کم صدا.
– مناسب برای کاربردهای صنعتی با فشار مستمر.

 

3.  کمپرسور روتاری: 

– مورد استفاده در تجهیزات کوچک و خانگی.
– دارای ابعاد کوچک و وزن سبک.

 

4. کمپرسور سانتریفیگوال: 

– از نیروی گریز از مرکز برای فشرده‌سازی گازها استفاده می‌کند.
– مناسب برای گازهای با جریان بالا و فشار کم.

 

  کاربردها

–  خنک‌کننده‌ها و تهویه مطبوع 
–  تأمین هوای فشرده برای ابزار آلات پنوماتیک 
–  سیستم‌های پاشش رنگ و مواد شیمیایی 
–  تجهیزات ساختمانی

 

مزایا

–  افزایش فشار گاز:  کمپرسورها می‌توانند فشار گاز را تا حد زیادی افزایش دهند.
–  انتقال گاز:  امکان انتقال گاز به مسافت‌های دورتر.

 

قیمت دستگاه کمپرسور باد چقدر است؟

قیمت دستگاه کمپرسور باد می‌تواند بسته به نوع، ظرفیت، برند و ویژگی‌ها متفاوت باشد. در ادامه، به چند دسته اصلی و حدود قیمت آن‌ها اشاره می‌کنم:

 1.  کمپرسورهای باد کوچک (پرتابل) 
–  قیمت:  معمولاً بین 2,000,000 تومان تا 10,000,000 تومان.
–  کاربرد:  مناسب برای مصارف خانگی، کارگاه‌های کوچک و تعمیرگاه‌ها.

 

 2.  کمپرسورهای باد صنعتی 
–  قیمت: معمولاً بین 10,000,000 تومان تا 50,000,000 تومان یا بیشتر.
–  کاربرد:  برای کاربردهای صنعتی بزرگ، مانند کارگاه‌های تولیدی، صنایع بازیافت و تجهیزات سنگین.

 

  3.  کمپرسورهای اسکرو 
–  قیمت:  بین 30,000,000 تومان تا 150,000,000 تومان.
– کاربرد:  مناسب برای مصارف صنعتی با نیاز به فشار هوای ثابت و زیاد.

 

  4.  کمپرسورهای روتاری 
–  قیمت:  معمولاً بین 15,000,000 تومان تا 75,000,000 تومان.
–  کاربرد:  در کاربردهای خانگی و صنعتی کوچک، به ویژه در سیستم‌های تهویه مطبوع.

 

 عوامل تأثیرگذار بر قیمت:

– ظرفیت و قدرت: ظرفیت و قدرت کمپرسور (بر حسب لیتر در دقیقه یا اسب بخار) تأثیر زیادی بر قیمت دارد.

–  برند:  برند مشهور معمولاً قیمت بالاتری دارد، ولی ممکن است کیفیت و خدمات بهتری ارائه دهد.

–  ویژگی‌های اضافی:  وجود ویژگی‌هایی مثل سیستم‌های خنک‌کننده، فشارسنج‌ها، و سنسورهای دقیق می‌تواند قیمت را افزایش دهد.

– جنس بدنه و کیفیت ساخت:  استفاده از مواد باکیفیت و طراحی صنعتی می‌تواند بر قیمت تأثیر بگذارد.

 

 

 

 

سیلندر ماردون گازگیر دار، نوعی خاص از سیلندر ماردون میباشد که در دستگاه اکسترودر جهت جلوگیری از ورود گاز به داخل مواد مذاب استفاده میشود این نوع سیلندر ماردون در صنایع مختلف نظیر پلاستیک و لاستیک و مواد غذایی کاربرد دارد. سیلندر شامل استوانه ای بلند با قطر مناسب ماردون اکسترودر میباشد که در برگیرنده ماردون و مواد در حال پخت در سیلندر میباشد. سیلندر اکسترودر در دو نوع تک پیچ و دو پیچ ساخته شده که دارای کاربرد های خاص خود را دارا میباشد.

.

 .

سیلندر و ماردون گازگیر دار در دستگاه اکسترودر چه نقشی ایفا میکند؟

دستگاه های اکسترودر در صنعت لاستیک و پلاستیک، جهت تولید محصولات با شکل های خاصی استفاده میشوند، این دستگاه ها اغلب شامل یک سیلندر و ماردون ( اسکرو )میباشند که مواد خام را به داخل سیلندر هدایت کرده و جایی که آن ها گرم و فشرده میشوند تا به شکل نهایی خود دربیایند. در بعضی از اکسترودر ها، سیلندر و ماردون های خاصی بکار برده میشوند که دارای قابلیت گازگیری میباشند. این ویژگی ها به خصوص برای فرآیند هایی که نیازمند این است که هوا یا گاز های دیگر از مواد خارج شود؛ مهم است. گازگیری از طریق این سیستم ها به افزایش کیفیت محصول نهایی کمک میکند زیرا حباب های هوا یا گاز های مضر که ممکن است در محصول نهایی باقی بمانند؛ خارج میشوند.

سیلندر ماردون گازگیر دار در اکسترودر ها به شکلی طراحی میشوند که در مراحل خاصی از فرآیند اکستروژن ، گاز ها به راحتی خارج میشوند. این میتواند شامل طراحی های خاصی از ماردون، مانند شیار ها یا منافذ خاص در نواحی مشخص سیلندر میباشد. این طراحی ها اطمینان حاصل میکنند که گاز ها به شکل موثری از مواد خارج شده و به کیفیت بهتر و بالاتر محصول نهایی کمک میکند.

اجزای اصلی سیلندر و مارپیچ گازگیردار

اجزای اصلی یک سیلندر ماردون گازگیردار در دستگاه اکسترودر عبارتند از:

1 ) سیلندر : این قسمت به عنوان یک محفظه اصلی عمل میکند که در آن مواد اولیه گرم و فشرده میشوند. سیلندر های گازگیر دار دارای منافظ یا شکاف هایی میباشند که اجازه میدهند گازهای محبوس شده در مواد خارج شوند.

2 ) مارپیچ ( ماردون ) : این بخش مسئول حرکت دادن مواد اولیه در طول سیلندر و فشرده سازی آن ها میباشد. مارپیچ های گازگیردار، دارای طراحی خاصی هستند که به جدا سازی گاز ها از مواد کمک میکنند. این میتواند شامل نواحی با فاصله مارپیچ بیشتر یا طراحی های خاص برای افزایش فضای موجود جهت خروج گاز میباشد.

3 ) منافذ گازگیر : این منافذ اغلب در بخش های خاصی از سیلندر تعبیه شده است و به عنوان مسیر خروج گاز عمل میکنند. آن ها بگونه ای طراحی شده است که اجازه میدهند گازها از مواد فشرده شده خارج شوند و بدون این که مواد اصلی از دست بروند.

4 ) دمای کنترل شده : سیستم کنترل دما در سیلندر بسیار مهم میباشد. زیرا دما تاثیر قابل توجهی بر رفتار مواد و خروج گاز دارا میباشد. سیستم کنترل دما میتواند شامل المنت های گرمایشی و سیستم های خنک کننده باشد.

5 ) سیستم درایو ( محرک ) : این بخش، مسئولیت چرخاندن ماردون است و میتواند شامل موتور ها و گیربکس های و سایر اجزای انتقال نیرو باشد.

6 ) هاپر ( مخزن ورودی ) هاپر ، جایگاهی است که مواد اولیه به داخل سیستم اکسترودر وارد میشوند این بخش اغلب در بالای سیلندر قرار دارد.

 

هر یک از این اجزا ؛ دارای نقش مهمی در فرآیند اکستروژن و خروج موثر گازها از مواد دارند. که به نوبه خود ، به تولید محصولات با کیفیت بالاتر کمک میکند.

 

مزایای استفاده از این قطعه

با استفاده از قطعه سیلندر و مارپیچ گازگیردار؛ جلوگیری از ورود انواع گاز به داخل مواد مذاب ، کیفیت محصول نهایی به صورت قابل توجهی افزایش میابد. یکی دیگر از مزایای این قطعه، کاهش ضایعات میباشد. زیرا وجود گاز در مواد مذاب میتواند باعث ایجاد حفره و نقص نهایی در محصول نهایی میگردد. استفاده از سیلندر مارپیچ گازگیر دار ، نهایتا در نهایت با کاهش ضایعات و افزایش راندمان تولید ، مصرف انرژی به صورت قابل توجهی کاهش میابد.

کاربرد های سیلندر ماردون گازگیردار

این قطعه در تولید محصولات مختلف در صنایع زیر کاربرد دارند:

1 ) صنعت پلاستیک : برای تولید انواع محصولات پلاستیکی نظیر لوله و پروفیل و فیلم و بطری و …

2 ) صنعت لاستیک : برای تولید انواع محصولات لاستیکی نظیر تایر و شیلنگ و تسمه

3 ) صنعت مواد غذایی : برای تولید انواع محصولات غذایی نظیر پاستا و نان و بیسگوییت و …

 

نکاتی در مورد انتخاب سیلندرمارپیچ گازگیر دار

هنگام انتخاب سیلندر ماردون گازگیر دار برای دستگاه اکسترودر، چندین نکته مهم وجود دارد که بایستی در نظر گرفته میشوند تا اطمینان حاصل شود که تجهیزات منتخب برای نیاز های خاص شما مناسب است:

1 ) نوع مواد : موادی که قرار است گرانول شود، جزو مهمترین فاکتور ها در انتخاب سیلندرمارپیچ گازگیردار هستند. مواد با خواص مختلف ممکن است نیاز به انواع خاصی از سیلندر ها و مارپیچ ها با طراحی های متفاوت داشته باشند.

2 ) طراحی ماردون : مارپیچ های مختلف با توجه به پیچش ، قطر ، نسبت طول به قطر و طراحی شکاف های گازگیر متفاوت هستند انتخاب مارپیچ مناسب برای نوع مواد و فرآیند اکستروژن مورد نظر حیاتی میباشد.

3 ) مواد ساخت سیلندر و ماردون : موادی که برای ساخت سیلندر و ماردون استفاده میشود بایستی برطبق دما و فشار و سایش و خوردگی که در فرآیند اکستروژن رخ میدهد انتخاب شوند.

4 ) سیستم گازگیری : سیستم گازگیری بایستی بر طبق نیاز به خارج کردن گاز از مواد انتخاب شود . برخی از سیستم ها جهت خارج کردن مقدار زیادی گاز طراحی شده اند در حالیکه برخی دیگر برای کاربرد های کمتر فشاری مناسب تر میباشند.

5 ) تطابق با دستگاه اکسترودر : اطمینان حاصل نمایید که سیلندر ماردون انتخابی با سایر قطعات دستگاه اکسترودر شما، از جمله سیستم درایو و کنترل ها، سازگار است.

6 ) مقاومت در مقابل سایش و خوردگی : با توجه به خواص شیمیایی و فیزیکی موادی که قرار است اکسترود شوند، مقاومت سیلندر و ماردون در مقابل سایش و خوردگی اهمیت دارد.

7 ) قابلیت تعمیر و نگهداری : انتخاب سیلندر و ماردونی که نگهداری و تعمیر آن ها آسان باشد، میتواند در طولانی مدت به کاهش هزینه ها و افزایش کارآیی کمک کند.

8 ) تولید کننده و پشتیبان فنی : انتخاب یک تولید کننده معتبر با خدمات پشتیبانی قوی و دسترسی به قطعات یدکی ، امری مهم میباشد.

 

توجه به این نکات ، به شما کمک میکند تا اطمینان حاصل نمایید که سیلندر و ماردون انتخابی شما برای نیاز های خاص تولید شما مناسب میباشد و عملکرد بهینه ای را در طولاتی مدت ارائه خواهند نمود.

تعمیر سیلندر ماردون گازگیردار

تعمیر سیلندر ماردون گازگیر دار در دستگاه اکسترودر شامل چندین مرحله کلیدی میباشد. این فرآیند میتواند پیچیده باشد و اغلب نیاز به دانش فنی و تجهیزات مناسب دارد. در این قسمت و در زیر ، مراحل اصلی تعمیر را بیان میکنیم :

  1. بررسی و تشخیص مشکل : اولین قدم ، شناسایی مشکل میباشد که نیازمند تعمیر دارد. این میتواند شامل بررسی نشتی و سایش و خرابی مکانیکی و یا اشکالات دیگر در سیلندر یا ماردون میباشد.
  2. جداسازی سیلندر و ماردون (مارپیچ) : برای تعمیر ، ابتدا بایستی سیلندر و مارپیچ را از دستگاه اکسترودر جدا کنید. این مرحله نیازمند به دقت بالا میباشد تا از آسیب رساندن به قطعات جلوگیری شود.
  3.  تمیز کردن و بازسازی دقیق : بعد از جداسازی، تمامی اجزا بایستی به دقت تمیز شوند و برای شناسایی هرگونه آسیب یا سایش بازرسی شوند.
  4. تعویض یا ترمیم قطعات آسیب دیده : چنانچه قطعاتی آسیب دیده یا ساییده شده اند، بایستی تعویض شوند، این میتواند شامل شیار ها و پوشش های داخلی سیلندر یا بخش هایی از مارپیچ باشد.
  5. بازسازی و تراز کردن : بعد از تعویض یا ترمیم قطعات، مهم است که سیلندر ماردون گازگیر دار به درستی بازسازی و تراز شوند تا عملکرد صحیح دستگاه تضمین شود.
  6. بعد از تعویض یا ترمیم قطعات ، مهم است که سیلندر و مارپیچ گازگیردار به درستی بازسازی و تراز شوند تا عملکرد صحیح دستگاه تضمین شود.
  7. آزمایش و تنظیمات نهایی : بعد از نصب مجدد سیلندر مارپیچ، دستگاه بایستی مورد آزمایش قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که تعمیرات به درستی انجام شود. این ممکن است شامل تنظیم دما ، فشار و سایر پارامتر های عملیاتی باشد.
  8. نگهداری منظم : بعد از تعمیر ، مهم است که یک برنامه نگهداری منظم برای جلوگیری از مشکلات آتی داشته باشید . این شامل بررسی های دوره ای و تمیز کردن منظم میباشد.

 

توجه داشته باشید که تعمیر اساسی سیلندر و مارپیچ ممکن است نیاز به دانش تخصصی و ابزار خاص داشته باشد. لذا در صورت نیاز، ممکن است لازم باشد از یک تکنیسین ماهر کمک بگیرید

 

 

 

معرفی گرانول و کامپاند

گرانول ها ، ماده ای است که از پلیمر های خام یا بازیافتی به شکل دانه های کوچک تولید میشود و به عنوان ماده اولیه در تولید محصولات پلاستیکی بکار میروند. در مقابل، کامپاند نوعی ترکیب است که از مخلوط پلیمر با افزودنی های مختلف نظیر تقویت کننده و پایدار کننده ها به دست میآید. تفاوت اصلی میان گرانول و کامپاند را میتوان در زیر خلاصه کرد:

گرانول ها ساده تر است و اغلب نیازمند فرآوری بیشتری دارد درحالیکه کامپاند، به علت داشتن افزودنی ها، اماده استفاده در تولید محصول نهایی میباشد.

تفاوت میان گرانول و کامپاند

گرانول و کامپاند، هر دو، جزو ماده اولیه مهم در صنایع پلاستیک و پلیمر میباشند که هریک از آن ها دارای ویژگی ها و کاربرد های خاص خود را دارند. گرانول ها بصورت دانه های کوچک و منظم از مواد پلیمری تشکیل شده و اغلب برای فرآیند های تولیدی نظیر اکستروژن و تزریق استفاده میشود. در مقابل میتوان گفت، کامپاندها ، ترکیبی از پلیمر های مختلف و افزودنی ها میباشند که برای بهبود خاصیت مکانیکی و حرارتی  و شیمیایی مواد اولیه بکار میروند. درک تفاوت میان گرانول و کامپاند به انتخاب صحیح مواد اولیه مناسب برای پروژه های تولیدی و صنعتی کمک میکند.

 

فرق گرانول و کامپاند

 

فرق میان گرانول و کامپاند

اصلی ترین تفاوت میان گرانول و کامپاند در این هست که گرانول شکل خاصی از پلیمر میباشد و هیچ گونه افزودنی ای نداره و از گرانول بصورت مستقیم جهت تولید محصولات پلاستیکی مورد استفاده قرار میگیرد. اما کامپاند از طریق اضافه کردن برخی افزودنی به پلیمر ها ساخته میشوند. علت اضافه کردن مواد افزودنی به پلیمر ها و ساخت کامپاند ها این است که مقاومت فیزیکی و حرارتی و مکانیکی پلیمر افزایش یافته و بتوان برای تولید محصولات گسترده تری استفاده کرد. قبل از تولید کامپاند ها، صنایع مختلف، از گرانول ها جهت تولید محصولات خود استفاده میکردند که یکی از معایب آن این بود که میزان مقاومت فیزیکی و حرارتی محصول گاهی اوقات پاسخگو نبوده و منجر به تلفات محصول و ضرر مالی میشد و یا به رنگ مطلوبی نمیرسیدند. از این رو کامپاند ها تولید شند تا محصولات تولیدی به وسیله کامپاند ها، مقاومت و واکنش پذیری بیشتری نسبت به محصولات تولیدی با استفاده از کامپاند ها ، مقاومت و واکنش پذیری بیشتری نسبت به محصولات تولیدی با استفاده از گرانول ها داشته باشد.

 

گرانول ها ، از همان پلیمر ها تشکیل میشوند و تنها پلیمر را به وسیله دستگاه تغییر شکل میدهند و گرانول تولید میکنند. اما در تولید کامپاند سه جز داریم که در زیر بصورت مختصر ارائه میشود :

1- پایه پلیمری : پایه پلیمری که همان پلیمر پودر یا پرک شده یا محصولی است که دارای پایه پلیمری میباشد.

2- عامل سازگار : این عامل ، به ماده پلیمری اضافه میشود تا پلیمر ، قابلیت ترکیب شدن با مواد افزودنی را به دست آورد و به خوبی ترکیب شوند.

3- مواد افزودنی : این مواد افزودنی ، جزو اصلی ترین رکن کامپاند ها را تشکیل میدهند و به مواد پلیمری اضافه شده و با کمک عامل سازگار ، با یکدیگر ترکیب و کامپاند ها تولید میشوند. توجه میکنیم که مواد افزودنی که به پلیمرها افزوده میشود اغلب رنگی هستند.

 

 

تفاوت کاربرد گرانول و کامپاند

در این مطلب از گروه صنعتی بهساز پلیمر، کاربرد گرانول و کامپاند را بصورت جداگانه آورده ایم که بعد از مطالعه کردن، متوجه تفاوت کاربرد گرانول و کامپاند ، خواهید شد.

کاربرد گرانول :

1 ) ساخت ظروف یکبارمصرف و بسته بندی محصولات خوراکی

2 ) لوازم الکتریکی

3 ) در سوخت کوره

4 ) لوازم ورزشی

5 ) لاستیک و قطعات خودرو

6 ) روکش درب ها

7 ) کابل های برق

8 ) ساخت طناب پلاستیکی

9 ) کمد و کابینت

10 ) تجهیزات پزشکی و ….

 

کاربرد کامپاند

در زیر به چند کاربرد کامپاند در صنایع مختلف میپردازیم:

1 ) صنعت ساختمان سازی و بتن

2 ) تولید سپر خودرو و صنایع خودروسازی

3 ) لوازم خانگی

4 ) کفپوش های چوبی و پلاستیکی

5 ) تجهیزات آزمایشگاهی

6 ) ساخت فیلم های پلی اتیلن

7 ) اسباب بازی

8 ) قطعات الکترونیکی

9 ) تولید لوله های تحت فشار

10 ) وسایل ورزشی

11 ) لوله های آب و فاضلاب

12 ) لوله های پنج لایه

13 ) تولید قطعات تزریقی

 

فرآیند تولید گرانول در مقایسه با کامپاند چگونه است؟

 

فرآیند تولید گرانول، اغلب شامل تبدیل پلیمر خام به دانه های کوچک به وسیله اکستروژن است. در این فرآیند، پلیمر ذوب شده و از دستگاه اکسترودر عبور داده میشود تا به شکل گرانول در بیاید. در مقابل میتوان گفت؛ تولید کامپاند پیچیده تر بوده و شامل مخلوط کردم پلمیر خام با افزودنی هایی نظیر تقویت کننده ها و پایدار کننده های UV و مواد ضد شعله میباشد. بعد از این مرحله، کامپاند ، از دستگاه اکسترودر عبور کرده و به شکل گرانول در میآید. بنابراین، هرچند هر دو ماده بصورت گرانول تولید میشوند، اما فرآیند تولید کامپاند شامل ترکیبات پیچیده تری میباشد.

کاربرد گرانول و کامپاند در صنایع مختلف

در بالا به کاربرد گرانول و کامپاند در صنایع مختلف بعنوان ماده اولیه یا ماده تقویتی اشاره کردیم ، این دو ماده ، دارای کاربرد های متنوعی میباشند که به خاصیت و ترکیب آن ها بستگی دارد. در زیر به بررسی برخی از کاربرد های مهم این دو ماده در صنایع مختلف میپردازیم :

در صنعت بسته بندی

گرانول های PP و PE  ( پلی اتیلن و پلی پروپیلن ) بصورت گسترده در تولید فیلم های پلاستیکی و کیسه های بسته بندی و بطری و ظروف پلاستیکی مورد استفاده قرار میگیرند در این صنعت ، کامپاند های ویژه ای که دارای خاصیت های مخصوصی نظیر مقاومت در مقابل نفوذ اکسیژن یا رطوبت هستند، به منظور افزایش عمر مفید بسته بندی ها بکار میروند.

صنعت خودروسازی

گرانول های نایلونی ، پلی کربنات و پلی پروپیلن ، در تولید قطعات پلاستیکی نظیر سپر و پنل های داخلی خودرو و قطعات موتور استفاده میشوند. کامپاند های تقویت شده با الیاف شیشه، یا مواد دیگر، جهت تولید قطعاتی با مقاومت بالا و وزن کم، مانند بخش های ساختاری و اجزای سیستم های ایمنی خودرو کاربرد دارند.

صنعت الکترونیک

در این صنعت، گرانول های پلی اتیلن و پلی استایرن، جهت تولید محفظه های پلاستیکی دستگاه های الکترونیکی و قطعات جانبی نظیر موس و کی بورد مورد استفاده قرار میگیرند. کامپاند های با خاصیت ضد الکتریسیته ساکن و مقاوم در مقابل حرارت، جهت تولید برد های مدار چاپی و محفظه های مقاوم در مقابل حرارت مورد استفاده قرار میگیرند.

صنعت ساختمان سازی

گرانول های PVC و PE در تولید لوله های پلاستیکی ، عایق های حرارتی و صوتی و کفپوش های پلاستیکی کاربرد داشته و کامپاند های مقاوم در مقابل UV و مواد شیمیایی جهت تولید قطعاتی نظیر درب و پنجره های  UPVC ، روکش های مقاوم در مقابل خوردگی و پروفیل های ساختمانی ، مورد استفاده قرار میگیرند.

صنعت پزشکی

در تولید وسایل و تجهیزات پزشکی یکبار مصرف نظیر سرنگ ها و لوله های آزمایش و بطری های دارویی، ازگرانول PP  و PE مورد استفاده قرار میگیرند کامپاندهای زیست سازگار و ضد عفونی کننده برای تولید ایمپلنت های پزشکی و تجهیزات جراحی و دستگاه های داروسازی مورد استفاده قرار میگیرد.

صنعت لوازم خانگی

گرانول های پلی پروپیلن و پلی کربنات، در تولید قطعات پلاستیکی و وسایل خانگی نظیر یخچال ها و ماشین لباسشویی و جارو برقی ها بکار میروند. کامپاند های مقاوم در مقابل حرارت و ضربه ، جهت تولید قطعاتی نظیر دسته های قابلمه و قطعات موتور های الکتریکی و روکش های مقاوم در مقابل حرارت وسایل آشپزخانه مورد استفاده قرار میگیرند.

 

مزایا و معایب استفاده از گرانول و کامپاند

هریک از این دوماده، دارای مزایا و معایب خاص خود را دارا میباشند. مزایای گرانول ، شامل قیمت پایین تر و سادگی در فرآیند تولید و تنوع بالا در مواد خام میباشد. اما عیب گرانول ، این است که اغلب نیازمند به افزودنی های بیشتری در فرآیند تولید دارد تا خاص نهایی محصول بهینه شود. از طرف دیگر، کامپاند به علت داشتن افزودنی ها؛ اماده استفاده در تولید محصولات تخصصی هست و خاصیت بهتری از جمله مقاومت در مقابل حرارت و فشار دارد . اما دارای قیمت بالاتر و پیچیدگی در فرآیند تولید، جزو معایب کامپاند محسوب میشود.

بررسی کیفیت و ویژگی های محصولات با استفاده از گرانول و کامپاند

محصولاتی که از گرانول تولید میشوند، اغلب دارای خاصیت پایه ای پلیمر خام میباشند و بدین دلیل ، این محصولات ممکن است نیاز به فرآوری بیشتری داشته باشند تا به سطح کیفی مطلوب برسند. در مقابل ، محصولاتی که از کامپاند تولید میشوند بعلت ترکیب دقیق پلیمر با افزودنی ها، اغلب دارای خاصیت بهتری نظیر مقاومت در مقابل ضربه و سایش و شرایط محیطی سخت میباشند. بنابراین، کیفیت محصول نهایی تولید شده با کامپاند اغلب بالاتر از محصولات تولید شده با گرانول است.

 

مقایسه هزینه های تولید گرانول و کامپاند

یکی از عامل های مهم در انتخاب میان گرانول و کامپاند، هزینه های تولید میباشد. تولید گرانول اغلب دارای هزینه کمتری میباشد زیرا فرآیند تولید آن ساده تر میباشد و نیازمند به افزودنی های پیچیده ای نمیباشد. این ماده اغلب جهت تولید با حجم بالا و محصولات کم هزینه مورد استفاده قرار میگیرد. مقابلتا ، تولید کامپاند بخاطر نیاز به افزودنی ها و فرآیند های پیچیده تر نیاز مند هزینه بیشتری دارد. با این حال ، این هزینه بالاتر اغلب با افزایش کیفیت و دوام محصولات نهایی جبران میگردد.

 

چه زمانی از گرانول و چه زمانی از کامپاند استفاده میشود؟

 

انتخاب میان کامپاند و گرانول ، به نیاز های مخصوص هر پروژه و محصول بستگی دارد. چنانچه تولید کننده به دنبال ماده ای ساده و کم هزینه جهت تولید محصولات روزمره با پیچیدگی کمتر است، گرانول گزینه مناسبی میباشد و چنانچه محصول نیاز به ویژگی های خاصی نظیر مقاومت در مقابل حرارت و ضربه یا شرایط محیطی دارد، استفاده از کامپاند توصیه میشود. در کل ، کامپاند جهت تولید محصولات تخصصی و محصولاتی که نیازمند به عملکرد بالا دارند، مناسب میباشد.

 

جمع بندی :

گرانول و کامپاند، دو ماده مهم در صنعت پلاستیک میباشند که هریک دارای نقش و کاربرد خاص خود را دارا میباشند. گرانول بعلت سادگی و قیمت پایین تر ، جهت تولید محصولات روزمره مناسب میباشد و درحالیکه کامپاند به علت داشتن افزودنی های خاص، برای تولید قطعات تخصصی تر و با عملکرد بالا مورد استفاده قرار میگیرند . انتخاب میان این دو ماده بسته به نیاز های ویژه هر صنعت و محصول میباشد. و نهایتا ، درک تفاوت های میان گرانول و کامپاند؛ به تولید کنندگان کمک میکند تا ماده مناسب را برای محصولات خود انتخاب کنند.

 

_________________________________________________________________________________________

برخی از سوالات مشتریان محترم : 

 

1 ) تفاوت اصلی میان کامپاند و گرانول چیست؟

  • گرانول ها از پلیمر خالص تشکیل شده است و کامپاند شامل پلیمر به همراه افزودنی های مختلف است. 

2 ) مزایای استفاده از گرانول چیست ؟

  • قیمت پایین تر و سادگی در فرآیند تولید؛ جزو مهمترین مزایای گرانول میباشد.

3 ) چه هنگامی از کامپاند استفاده میشود؟

  • هنگامی که محصول نیازمند ویژگی های خاص نطیر مقاومت حرارتی یا ضربه ای دارد ، کامپاند انتخاب مناسبی میباشد. 

 4 ) گرانول چه کاربرد هایی دارد؟

  • گرانول اغلب در تولید محصولات ساده تر نظیر بسته بندی ها و لوله ها و قطعات پلاستیکی عمومی استفاده میشود.

5 ) هزینه تولید کدام بیشتر است؟ کامپاند یا گرانول ؟

  • هزینه تولید کامپاند به علت فرآیند های پیچیده تر و افزودنی های بیشتر ، بالاتر از گرانول میباشد.

 

مقایسه دستگاه اکسترودر با دستگاه تزریق پلاستیک

بررسی تفاوت ها ، کاربرد های هریک و ساختار و عملکرد آن ها : 

 

امروزه در دنیای تولید فرآورده های پلاستیک و صنعت پلاستیک، دو دستگاه پرکاربرد وجود دارد ،

یکی دستگاه اکسترودر (Extruder) و دیگری دستگاه تزریق پلاستیک (Injection Molding Machine)

هریک از این دستگاه ها دارای کاربرد بخصوص خود و عملکرد و ساختار متفاوتی را دارا میباشند که در این مقاله از گروه آی تی بهساز پلیمر به بررسی آن ها میپردازیم تا تولید کنندگان و سرمایه گذاران آشنایی کامل در این خصوص را داشته باشند.

 

در صنعت فراوری پلاستیک ، انتخاب میان دستگاه اکسترودر و دستگاه تزریق پلاستیک بستگی مستقیمی به نوع محصول و تیراژ تولید و الزامات فنی دارد. هریک از این دستگاه ها نقش مهم و منحصر به فردی در تولید قطعات یا محصولات پلاستیکی ایفا میکنند. در این مقاله ، تفاوت ها و شباهت های این دو دستگاه را از جنبه های مختلف بررسی خواهیم کرد تا در انتخاب گزینه مناسب برای خط تولید، تصمیمی آگاهانه بگیریم.

 

  1. بررسی دستگاه تزریق پلاستیک و کاربرد آن (Injection Molding Machine)

دستگاه تزریق پلاستیک برای تولید قطعات جامد و سه بعدی با دقت بالا طراحی شده است. در این فرآیند مواد پلاستیکی بعد از ذوب شدن در سیلندر ماردون ، با فشار بالا  به داخل قالب تزریق میشود و پس از خنک شدن و جامد شدن، قطعه نهایی از قالب خارج میگردد.

 

کاربرد های دستگاه تزریق پلاستیک

1 ) تولید قطعات صنعتی و دقیق

2 ) تولید لوازم خانگی پلاستیکی

3 ) قطعات خودرو

4 ) لوازم بهداشتی و آرایشی

5 ) اسباب بازی و ابزار های پلاستیکی متنوع

 

2. بررسی دستگاه اکسترودر پلاستیک و کاربرد های آن (Plastic Extruder)

دستگاه های اکسترودر ، اغلب برای تولید محصولات پلاستیکی با سطح مقطع یکنواخت کاربرد داشته و عملکرد آن بدین صورت است که مواد اولیه پلاستیکی ذوب شده و از یک قالب مخصوص عبور داده میشوند تا محصول نهایی شکل بگیرد. اکسترودر ها در کل مواد مذاب را از نازل خارج کرده و محصولاتی با مقطع ثابت تولید میکنند. این دستگاه اغلب در تولید نایلون و فیلم های بسته بندی و پروفیل ها و لوله ها و ورق ها و … کاربرد دارد

 

انواع دستگاه اکسترودر

  1. تک ماردون ( تک مارپیچ ) (Single Screw)
  2. دو ماردون ( دو مارپیچ ) (Twin Screw)

 

کاربرد های دستگاه اکسترودر پلاستیک

1- تولید انواع لوله ها و پروفیل های پلاستیکی

2- ورق های پلاستیکی

3- نوار های بسته بندی

4- فیلم های پلی اتیلن (PE) و پلی پروپیلن (PP)

 

 تفاوت در ساختار فنی و عملکرد

ویژگی

دستگاه تزریق پلاستیک

دستگاه اکسترودر

نحوه عملکرد تزریق مواد در قالب و توقف تولید پیوسته مواد با خروج از دای
قالب نیاز به قالب فلزی دقیق غالباً بدون قالب یا قالب دای ساده
مصرف برق متناوب، وابسته به سیکل تزریق یکنواخت، در طول زمان پایدار
دقت تولید بالا، برای قطعات حساس متوسط، برای فرم‌های ساده

تفاوت در نوع مواد اولیه استفاده شده و میزان مصرف انرژی

دستگاه تزریق پلاستیک ، نیازمند مواد گرانول شده با دانه بندی دقیق و خشک دارند، درحالیکه در اکسترودر ها ، استفاده از ضایعات ، مواد بازیافتی و حتی مستربچ ها رایج تر است. از سوی دیگر، از لحاظ انرژی ، اکسترودر ها مصرف مداوم و خطی دارند ولی تزریق به صورت سیکلی، انرژی بیشتری در لحظه مصرف میکند، به ویژه هنگام بسته شدن قالب و تزریق مواد.

مزایا و معایب هر دستگاه

 

مزایای دستگاه تزریق پلاستیک:

1- دارای دقت ابعادی بسیار بالا

2- قابلیت تولید قطعات پیچیده

3- تکرار پذیری بالا در تیراژ

 

معایب دستگاه تزریق پلاستیک

1 – قیمت بالا قالب سازی

2- محدودیت در نوع محصولات ( اغلب جامد )


مزایای دستگاه اکسترودر 

1- تولید پیوسته و سریع

2 – مناسب برای محصولات بلند یا رول شونده

3- قابلیت استفاده از مواد ارزان تر

معایب دستگاه اکسترودر

1- دقت فرم دهی پایین تر

2 – محدود به شکل های مقطع ثابت


کدام دستگاه مناسب تر است؟ تزریق پلاستیک یا اکسترودر ؟

انتخاب میان دستگاه تزریق پلاستیک و اکسترودر ، به نوع محصول نهایی بستگی دارد . اگر هدف، تولید قطعات دقیق با جزییات بالا و قالب های خاص است، دستگاه تزریق پلاستیک گزینه بهتری خواهد بود و اما چنانچه در تولید پیوسته محصولا رول شونده نظیر نایلون و فیلم یا پروفیل مد نظر است، دستگاه اکسترودر مقرون به صرفه تر و سریع تر خواهد بود.