معرفی اصطلاحات پلیمری

جهان پلاستیک ها مملو از اصطلاحات گیج کننده ای است حتی آن دسته از افرادی که بیشترین مصرف پلاستیک را دارند هم بسختی میتوانند در مورد آن نظر دهند در این مقاله از گروه صنعتی بهساز پلیمر به معرفی برخی از آن ها میپردازیم …. تا انتها همراهمان باشید 

آشنایی با اصطلاحات پلیمری ( میکروپلاستیکها ” Microplastics ” )

میکرو پلاستیک ها ، ذرات پلاستیکی میباشند که بزرگترین بعد آنها کمتر از 5 میلی متر میباشد. دونوع میکرو پلاستیک وجود دارد: اولیه و ثانویه

میکرو پلاستیک های اولیه شامل قرص های رزینی میباشند که در کارخانجات جهت تولید محصولات پلاستیکی ذوب میشوند که این میکروپلاستیک ها به عنوان ساینده در لوازم بهداشتی و آرایشی کاربرد دارد . میکرو پلاستیک های ثانویه حاصل متلاشی شدن اجزای پلاستیکی بزرگتر میباشد در این مورد میتوان میکروفیبرهایی را مثال زد که در ساخت منسوجات پلی استر و نایلون و … استفاده میشوند. که شست و شو و استهلاک این پارچه ها منجر به ورود میکرو فیبرها به آب و هوا خواهد شد.

آشنایی با اصطلاحات پلیمری ( پلیمر ها ” Polymers ” )

 

پلیمر ها Polymers

 

پلاستیک ها را میتوان همان پلیمر ها تعریف کرد “قطعات کوچکی است که به یکدیگر متصل شده و بلوک های کوچکی را ساخته اند. شیمی دان ها به هریک از این بلوکها مونومر میگویند که مونومرها متشکل از گروه های اتمی مشتق شده از محصولات طبیعی یا مصنوعی مواد شیمیایی اولیه نظیر نفت و زغال سنگ و گازطبیعی حاصل میشود . برای برخی از پلاستیک ها نظیر پلی اتیلن ، واحد تکرارشونده میتواند فقط یک اتم کربن و دو اتم هیدروژن باشد.

از سایر پلاستیک ها نظیر نایلون ، واحد تکرار شونده بیش از 38 نوع اتم دارد که هنگام اتصال مونومرها به یک دیگر ، محصولی سبک و با دوام تولید میشود که از یک سو برای طبیعت مفید است و از سوی دیگر معضل طبیعت است.

 

آشنایی با اصطلاحات پلیمری ( افزودنی ها ” Additines ” )

افزودنی ها Additines

در طول فرآیند ساخت پلیمرها، بعضی ترکیب های شیمیایی به آن افزوده میشود تا این محصول از استحکام و ایمنی بیشتری برخوردار باشد . در ضمن خواصی نظیر انعطاف پذیری بیشتر یا کمتر ، بوسیله افزودنی ها تعیین میگردد . مواد ضد عفونی کننده آب ، تاخیر انداز های شعله ، رنگ دانه ها و نرم کننده و سخت کننده ها، مهار کننده های یو وی (UV)  از جمله افزودنی های مشترک در میان پلاستیک ها میباشد.

بعضی از این قبیل مواد افزودنی ممکن است حاوی مواد سمی بالقوه نیز باشد.

آشنایی با اصطلاحات پلیمری ( زیست تخریب پذیر ها ” Biodegradable ” )

زیست تخریب پذیر ها Biodegradable

یک پلیمر زیست تخریب پذیر بایستی طی یک دوره زمانی معین از طریق میکروارگانیسم ها به مواد خام طبیعی تبدیل شود. زیست تخریب بودن یک ماده، مفهومی فراتر از تجزیه شدن یا ضعیف شدن ساختار آن دارد. از این رو هنگامی گفته میشود که این پلاستیک تجزیه پذیر است بدین معناست که قابلیت تبدیل شدن به قطعات کوچکتر پلاستیک را دارا میباشد. تاکنون هیچگونه استانداردی برای مفهوم زیست تخریب پذیر استفاده نشده و گاهی اوقات تولید کنندگان پلاستیک ها، تعریف متناقضی از این واژه ارائه میدهند . در حال حاضر در برخی مناطق استفاده از برچسب زیست تخریب پذیر ممنوع شده و این ممنوعیت تا زمانی که استانداردی برای آن تعریف شود، ادامه میابد.

آشنایی با اصطلاحات پلیمری ( بیوپلاستیک ها ” Bioplastics ” )

بیوپلاستیک ها Bioplastics

این اصطلاح شامل طیف وسیعی از پلیمر ها میباشد که ترکیبی از سوخت های فسیلی و مواد زیستی میباشند. این نوع پلاستیک ها، زیست تخریب پذیر شمرده میشوند و در حالی که پلاستیک هایی که بر پایه موادزیستی ساخته شده اند زیست تخریب پذیر نبوده و بعبارتی هیچگونه تضمینی وجود ندارد که یک بیوپلاستیک از منابع سوختی غیر فسیلی یا غیر سمی ساخته شود و حتما زیست تخریب پذیر باشد.

آشنایی با اصطلاحات پلیمری ( قابلیت کمپوست شدن ” Compostable ” )

یک شی یا جسمی در صورتی که قابلیت کمپوست شدن دارد که بتواند در محیط کمپوست مناسب ، به عناصر طبیعی خود تجزیه بشود برخی از پلاستیک ها این قابلیت را دارند با این حال ، بدین معنا نیست که میتواند در هر شرایطی به کمپوست تبدیل شوند. زیرا برای زیست تخریب پذیری کامل ، نیازمند گذر مدت زمان خاص و گرمای بسیار بالایی دارند. استاندارد ها و گواهینامه هایی که در خصوص پلاستیک های قابل کمپوست وجود دارد، اما اغلب آن ها در مقیاس صنعتی اعتبار دارند. شرایطی که حداقل آن دمای 130 درجه سانتی گراد است.