بررسی انواع ضایعات صنعتی که میتوانند توسط گرانولسازها پردازش و بازیافت شوند.
گرانولسازها نقش بسیار مهمی در فرآیند بازیافت ضایعات صنعتی ایفا میکنند و با تبدیل این ضایعات به گرانول، آنها را دوباره به چرخه تولید باز میگردانند. این کار علاوه بر صرفهجویی در منابع اولیه و کاهش هزینههای تولید، به حفظ محیط زیست نیز کمک شایانی میکند.
انواع اصلی ضایعات صنعتی که میتوانند توسط دستگاه گرانول ساز پردازش و بازیافت شوند، به شرح زیر هستند:
1. ضایعات پلاستیکی:
ضایعات پلاستیکی از رایجترین موادی هستند که توسط گرانولسازها پردازش میشوند. انواع مختلفی از پلاستیکها قابلیت گرانولسازی دارند و پس از این فرآیند، میتوانند به عنوان ماده اولیه در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گیرند. از جمله مهمترین آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
پلی اتیلن (PE):
پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE):** مانند بطریهای شیر و مواد شوینده، لولهها و ظروف پلاستیکی.
پلی اتیلن با چگالی پایین (LDPE):** مانند کیسههای پلاستیکی، فیلمهای بستهبندی و پوششهای عایق.
پلی اتیلن خطی با چگالی پایین (LLDPE):** در فیلمهای کشاورزی، نایلون و برخی کیسههای پلاستیکی.
پلی پروپیلن (PP): مانند ظروف مواد غذایی، قطعات خودرو، الیاف نساجی و لوازم خانگی.
پلی استایرن (PS): در ساخت ظروف یکبار مصرف، اسباب بازی و عایقها.
پلی اتیلن ترفتالات (PET): عمدتاً بطریهای نوشیدنی و ظروف مواد غذایی.
پلی وینیل کلراید (PVC): در ساخت لولهها، پروفیلهای درب و پنجره، کابلها و روکشها.
آکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS): در ساخت قطعات لوازم خانگی، خودرو و اسباب بازی.
فرآیند گرانولسازی ضایعات پلاستیکی:
این فرآیند معمولاً شامل مراحل زیر است:
1. جمعآوری و تفکیک: ضایعات پلاستیکی بر اساس نوع پلیمر و رنگ جداسازی میشوند.
2. خرد کردن (آسیاب): ضایعات به قطعات کوچکتر (پرک) تبدیل میشوند.
3. شستشو و خشک کردن: برای حذف آلودگیها و ناخالصیها، پرکها شسته و خشک میشوند.
4. ذوب و اکسترود: پرکهای تمیز و خشک شده وارد دستگاه اکسترودر شده و ذوب میشوند.
5. گرانولسازی: مذاب پلاستیک از دای (قالب) عبور کرده و به صورت رشتهای یا عدسی شکل در میآید و سپس برش داده میشود تا گرانولها تولید شوند. (روشهای رشتهای، عدسی/واتر رینگ و هوا خشک از متداولترین روشهای گرانولسازی هستند).
2. ضایعات لاستیکی:
ضایعات لاستیکی، به ویژه تایرهای فرسوده، حجم عظیمی از زبالهها را تشکیل میدهند و بازیافت آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. گرانولسازها میتوانند لاستیکهای فرسوده را به گرانول لاستیک تبدیل کنند که در صنایع مختلفی کاربرد دارد.
فرآیند گرانولسازی ضایعات لاستیکی:
1. جمعآوری: تایرهای فرسوده و سایر ضایعات لاستیکی جمعآوری میشوند.
2. خرد کردن: لاستیکها در چندین مرحله خرد میشوند تا به قطعات کوچکتر تبدیل شوند.
3. جداسازی: سیمهای فلزی (طوقه) و الیاف پارچهای از لاستیک جدا میشوند.
4. گرانولسازی: قطعات لاستیکی خالص شده وارد گرانولساز شده و به گرانولهای با اندازههای مختلف تبدیل میشوند. این گرانولها میتوانند به پودر لاستیک نیز تبدیل شوند.
کاربردهای گرانول و پودر لاستیک:
* تولید کفپوشهای ورزشی و صنعتی
* مواد افزودنی در آسفالت (آسفالت لاستیکی)
* تولید محصولات لاستیکی جدید (مانند گلگیر خودرو، زیرههای کفش)
* استفاده در بتن سبک
* به عنوان سوخت جایگزین در برخی صنایع.
3. ضایعات فلزی (به خصوص فلزات نرم و سیم و کابل):
اگرچه تمرکز اصلی گرانولسازها بر پلیمرها و لاستیک است، اما در برخی موارد و با استفاده از تجهیزات خاص (مثل دستگاههای گرانولساز کابل)، میتوان سیم و کابلهای حاوی فلزات (مانند مس و آلومینیوم) را نیز پردازش کرد. در این فرآیند، پوسته پلاستیکی یا لاستیکی از سیم فلزی جدا شده و فلز به صورت خالص یا گرانولیزه شده (در صورت نیاز) بازیافت میشود. این فرآیند اغلب شامل مراحل خرد کردن، آسیاب، جداسازی مکانیکی (مثل جداسازهای بادی یا لرزشی) برای تفکیک فلز از پوشش غیرفلزی است.
نکته مهم:
گرانولسازهای پلاستیک و لاستیک معمولاً با یکدیگر متفاوت هستند و برای مواد مختلف طراحی شدهاند. کیفیت گرانول تولیدی به عواملی مانند تمیزی ضایعات اولیه، نوع دستگاه گرانولساز و کنترل دقیق فرآیند بستگی دارد. گرانولهای بازیافتی معمولاً نسبت به گرانولهای نو از کیفیت پایینتری برخوردارند اما به دلیل صرفه اقتصادی و زیست محیطی، کاربرد گستردهای پیدا کردهاند.
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)